Miernik wiecznie żywy czyli Meratronik V640 – aneks do artykułu: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 08:24, 13 kwi 2018

Finalna wersja tekstu o przyrządzie Meratronik V640 powstała stosunkowo niedawno, ale od tamtego czasu nagromadziło się trochę informacji, które warto opublikować w formie aneksu do pierwotnej treści artykułu.

Charakterystyka egzemplarzy

Conway MASTERANGER 639 mk2

Dla firmy Conway produkowane były dwa warianty miernika 639. Pierwsza odmiana opisywana wcześniej w artykule i chronologicznie była pierwotnym wykonaniem. Opisany tutaj egzemplarz to przedstawiciel serii drugiej i powstał już w czasie, gdy produkowano model krajowy V640. Na ustroju widnieje data 1974, chociaż nie widać jej od razu – umieszczono ją w pobliżu śruby zera mechanicznego, zakryta przez metalową płytę przednią. Pod względem wzorniczym, jest to połączenie „Conway’a pierwszego” oraz modelu krajowego – sito skali jest prawie identyczne jak w wersji pierwszej /dodano symbol stopni Celsjusza/, znak firmowy analogicznie znajduje się na tabliczce metalowej jak i na skali ustroju. Kolejność zakresów jest klasyczna, taka jak w modelu V640. Pod względem elektronicznym, jest to wersja ze wzmacniaczem na elementach dyskretnych. Co charakterystyczne dla przyrządów z początkowego etapu produkcji, przełącznik zakresów zbudowano w formie laminatu, podobnie jak w prezentowanym wcześniej egzemplarzu krajowym z tego samego roku produkcji. Z tyłu na dole obudowy wytłoczono nazwę przyrządu oraz napis świadczący o ochronie patentowej. Ciekawy jest pokrowiec, inny zarówno od poprzedniego Conway’a jak i od modeli krajowych. Posiada złocone wytłaczane oznaczenie marki oraz modelu, odmienne niż w „modelu pierwszym”, inne są też przeszycia skóry.

V640 rocznik 1985

Chociaż miernik w takim wykonaniu był już pokazywany wcześniej, teraz można zobrazować to większą ilością zdjęć. Egzemplarz pochodzi z roku 1985 i pierwotnie posiadał wzmacniacz hybrydowy w kolorze czarnym. Na skutek awarii kości, została ona zastąpiona „układem zastępczym” wg schematu z czasopisma Radioelektronik /więcej o tym temacie w dalszej części tekstu/. Miernik posiada wszystkie cechy typowe dla modeli produkowanych od połowy lat 80 takie jak malowana płyta przednia, inne sito skali, zmienione wzory płytek drukowanych.

Pod względem elektronicznym warto wspomnieć o jednej kwestii, niekoniecznie oczywistej na pierwszy rzut oka. W latach 80. zmodyfikowano układ omomierza, w celu wyeliminowania konieczności stosowania baterii rtęciowej – teraz można było układ zasilać z klasycznego ogniwa R6 1,5V bez obaw o kłopot z wyzerowaniem zakresów pomiaru oporności.

Marconi TF2650

Kolejna wersja eksportowa, tym razem dla brytyjskiej firmy Marconi Instruments. W zasadzie jest to odpowiednik wersji krajowej V640, tylko pod sygnaturą zamawiającego. Charakterystyczne wykończenie ściany tylnej przyrządu – wklejana blacha aluminiowa z nazwą i modelem urządzenia, numerem oraz krajem produkcji. Przynajmniej nie pozostawiono złudzeń, jaki kraj był producentem. Zdjęcia pochodzą z portalu ebay.com.

Kilka zdjęć zbiorczych różnych wykonań przyrządu:

• 

  Wczesny egzemplarz krajowy z roku 1974 oraz model z początku lat 80.

• 

  Model ze szczotkowaną płyta przednią oraz wersja z płytą matową.

• 

  Model eksportowy 639 mk2 oraz model krajowy V640.

• 

  Model eksportowy MERATESTER oraz model krajowy V640.

• 

  Model eksportowy 639 mk2 oraz MERATESTER.

Hybrydowy układ scalony HLY 7006

Układ scalony HLY 7006 /inna nazwa L7006/ jest tak samo legendarny jak i sam V640, więc zasługuje, by poświęcić mu osobny opis.

W czasach gdy wdrażano do produkcji miernik Meratronik, rozwój układów scalonych i ich produkcja to była tendencja powszechna, by nie powiedzieć, że wzrostowa. Zarówno w kraju jak i zagranicą, dążono do miniaturyzacji a jednocześnie poprawy parametrów układów i urządzeń. Jedną z dziedzin o dynamicznym postępie, gdzie walka producentów była widoczna, była produkcja wzmacniaczy operacyjnych.

Na początku produkcji miernik posiadał wzmacniacz pomiarowy zbudowany z tranzystorów. Topologia układu w uproszczeniu odpowiadała scalonym wzmacniaczom operacyjnym produkowanym na zachodzie. Nie jest do końca jasne, na którym etapie zdecydowano układ przenieść do wersji scalonej. Łatwiej natomiast wywnioskować, dlaczego zdecydowano się na wzmacniacz pomiarowy hybrydowy, aniżeli monolityczny. Po pierwsze dostępność układów – w kraju nie produkowano wówczas monolitycznych wzmacniaczy operacyjnych jakiegokolwiek rodzaju, a wsad dewizowy nie jest nieograniczony, dodatkowo najlepsze podzespoły były objęte embargiem. Po drugie – kompromis parametrów. Struktura monolityczna zawsze jest kompromisem i układ idealny nie istnieje. Natomiast dlaczego zdecydowano nie tylko wprowadzić wersję scaloną, ale także zaprzestać produkcji wersji dyskretnej? Można wysnuć tezę, że stabilność parametrów oraz ich powtarzalność jest tutaj łatwiejsza do osiągnięcia. Ułatwiało to też naprawy. Dodatkowo był to symbol nowoczesności, o czym już wspomniano wcześniej.

Chociaż pod względem topologicznym układ HLY 7006 pozostawał bez zmian, różnił się wykonaniem zewnętrznym w zależności od okresu produkcji i producenta. Znane są wykonania z czterech zakładów produkcyjnych – PIT, PIE, ZDPUH oraz DOLAM. Można wyróżnić dwie wersje – wcześniejsza, posiadająca złocone wyprowadzenia oraz obudowę w kolorze białym, biało-zielonym, biało-czarnym lub zielonym. W późniejszym okresie, gdy przeniesiono produkcję do zakładów DOLAM, układ wytwarzano w obudowie czarnej z charakterystycznym „kominkiem” – w tym miejscu zamontowano tranzystor wejściowy 2N5452, a hybryda posiadała innego kształtu wyprowadzenia, niepokryte złotem.

Układ dorobił się swojej legendy już w czasach produkcji miernika – w przypadku awarii czynił miernik bezużytecznym, gdyż jako specjalizowany wzmacniacz opracowany do konkretnego zastosowania, nie posiadał zamiennika. Natomiast dostępność oryginału była mocno ograniczona. Problem okazał się na tyle powszechny, że opublikowano w latach 80. alternatywny sposób naprawy przyrządu bez udziału oryginalnej kości. Stosowny artykuł ukazał się w czasopiśmie Radioelektronik, a naprawione w ten sposób przyrządy nieraz pracują po dziś dzień. Temat ten jest ciągle aktualny, gdyż po tylu latach awarie układy HLY ciągle się zdarzają, a jego podaż nie jest lepsza niż w czasach minionych. Gdy zaś się pojawi oferta kupna kości, cena nie należy do tanich. Z kolei fabryka, zdając sobie sprawę z problemu, powróciła w połowie lat 80 do produkcji miernika ze wzmacniaczem tranzystorowym.

Alternatywny wzmacniacz pomiarowy wg czasopisma Radioelektronik - wczoraj i dziś

Lekarstwem na uszkodzone hybrydy miał być alternatywny układ, zbudowany w oparciu o wzmacniacz operacyjny TL 081 firmy Texas Instruments. Kość już w tamtym okresie nie szokowała parametrami oraz nie była nowością, lecz mimo braku odpowiednika krajowego, była w miarę dostępna, chociażby za sprawą produkcji w bratnim NRD. Pod względem topologii, układ zastępczy to zwykły wzmacniacz w konfiguracji wzmacniacza nieodwracającego. Oprócz tego, wzorem oryginalnej kości, zbudowano dodatkowy stabilizator napięcia ujemnego z wykorzystaniem dwóch tranzystorów małej mocy. Całość mieściła się na małym kawałku laminatu dociętym tak, by obwód wlutować 1:1 zamiast układu hybrydowego.

Sposób naprawy wg artykułu miał kilka wad - wymagał kilku zmian w mierniku, chociaż przeróbki nie były duże i są odwracalne. Większym problemem były zastosowane części – pod względem parametrów, HLY nie posiada po dziś dzień ścisłego odpowiednika monolitycznego. Rzuca to cień na wiarygodność słów autora tekstu, jakoby naprawiony miernik miał pracować bez zarzutu.

W celu zbadania jakości układu i porównania go z oryginalnym HLY, wykonano wzmacniacz wg schematu z artykułu i zamontowano go do przyrządu w miejsce uszkodzonego układu hybrydowego. W modelu badanym zrezygnowano z układu kompensacji, zastępując go zworą w miejsce zdemontowanego potencjometru R28. Wzmacniacz operacyjny umieszczony został w podstawce – daje to możliwość zbadania różnych modeli wzmacniaczy operacyjnych bez konieczności mozolnego lutowania.